Gehavend columbia 14-1 houdt stand en pakt punt tegen divisie ploeg uit Ede

Vandaag (24-02-2024)  stond de uitwedstrijd tegen DTS op het programma.
DTS dat een grote jeugdafdeling heeft met minimaal 3 elftallen per leeftijdscategorie trad vandaag wederom (net als de vorige keer) aan met diverse spelers die ook op divisie niveau uitkomen aan tegen een gehavend Columbia dat met een veldspeler als keeper en maar 1 (fitte wissel) afreisde naar Ede.
Ook had Columbia een aantal spelers in het veld staan die niet helemaal okselfris waren maar wel fit genoeg om te starten.
De personele problemen beloofden een zware wedstrijd aangezien je als begeleiding wat minder mogelijkheden hebt om wissels door te voeren.
Maar toch hadden we vertrouwen en midweeks hebben we dat ook uitgesproken naar onze spelers op de training.
We spraken daarbij af dat we ondanks alles toch moesten geloven in onze kunnen en werkte we dus 2 goede trainingen af met op de donderdag wat druk verlagende oefeningen om nog meer blessures te voorkomen.

Om 8.45 vertrokken we vanaf onze mooie club en kwamen we na een half uurtje aan op het complex bij DTS.
Bij het aanmelden en het zien van overvolle velden hadden we al in de gaten dat we qua warm up ruimte moesten zoeken en dat lukte aardig al was de trainer van een ander DTS team het hier minder mee eens, hij gaf aan dat hij het vooral jammer vond dat hij met zijn team niet kon doen wat hij wou doen en vroeg ons te vertrekken, waarop wij als begeleiding een virtuele hand uitstaken en hem dezelfde woorden terug kaatsten en dus onze warm up voor een groot gedeelte bleven uitvoeren.
Het laatste deel van de warm up konden we dan eindelijk uitvoeren op ons veld waar we de wedstrijd ook zouden spelen.
Om 10.15 uur bracht de goed fluitende leidsman de wedstrijd in beweging.
Columbia dat wat aftastend begon had het zeker in het 1ste deel vd wedstrijd het niet zo makkelijk tegen een goed spelend DTS.
DTS dat het meeste de bal had was bepalend en creëerden een aantal mooie mogelijkheden en kwam zelfs op 1-0 maar de deze goal werd afgekeurd door de scheidsrechter die op aangeven van onze grensrechter dit besluit nam.(terecht overigens want het was een ruime meter)
Na deze afgekeurde goal zagen we dat Columbia er beter in kwam en wat meer de duels begonnen te winnen en ook aanvallend er steeds beter uitkwam.
In de 22ste min legde onze halfspeler de bal met een boogje achter de verdediging van DTS en bracht zo onze spits instelling die een aanstormende keeper op zich af zag komen maar hij bleef rustig en lobte de bal beheerst over de keeper heen en zo kwamen onze geel/zwarte op een 0-1 voorsprong.
In het laatste kwartier vd 1ste helft ging het wat meer op en neer maar was het kort voor rust DTS dat de gelijkmaker aantekende en zo stond het weer gelijk in de 33ste min.
Met nog 2 min op de klok gebeurde er niet heel veel meer voor beide goals en zochten we de kleedkamers op voor de rust.
In de rust complimenteerde wij als begeleiding de scheidsrechter met zijn uitstekende optreden voor beide teams.

In de rust kwamen we samen tot de conclusie dat als we tegen dit (divisie) team resultaat wouden halen we allemaal een stapje extra moesten zetten en zo als team laten zien dat wij niet zomaar te pakken zijn.(vooral het winnen vd 2de bal moest beter)
Ook spraken we af dat we een aantal zaken anders moesten organiseren zowel in verdedigend als aanvallend opzicht.

2de helft,

DTS dat meteen vol gas speelde en 2 hele goede kansen bij elkaar speelden waarvan er 1 op de paal belandde hield ons in de wedstrijd en was dit het moment dat de koppies allemaal stonden waar ze moesten staan.
Helaas voor ons maakten DTS toch ietwat gelukkig in de 45ste minuut de 2-1.
Columbia dat weigerde op te geven gaf gas bij en dat resulteerde in een steeds beter Columbia dat langzaam de grip op deze wedstrijd kreeg.
DTS werd verder en verder teruggedrongen en had Columbia een aantal kansen om de gelijkmaker te maken maar helaas zat het in de afronding net niet mee waarin we ook de lat nog raakten.
Maar het geloof op resultaat tegen zo’n elftal met al zijn divisie spelers groeide en groeide.
En als je je elftal en je toppers waarin je week in en week uit alles ziet geven om het best haalbare resultaat te halen dan ontroerd je dat.
Columbia bleef drukken en drukken en op een gegeven moment was DTS het door onze enorme druk op elk deel van het veld het behoorlijk kwijt en kwamen ze er niet meer uit,
Dit was voor ons als begeleiding het moment om onze vcm door te schuiven en achterin 1 op 1 te gaan spelen, dit worp zijn vruchten af want 3 min voor tijd maakte onze rechtsbuiten die inmiddels verkast was naar de linkerkant de meer dan verdiende gelijkmaker.
Hierna zette we de formatie weer terug in de organisatie, maar onze spelers voelden dat er meer in zat en drukten door en dat leverde in de allerlaatste minuut nog een mooie kans op middels een vrije trap rond de 16 meter.
Onze 10 legde de bal neer en schoot de bal met finesse over de muur maar hun keeper was wakker en keerde zijn inzet waarna de scheids het ook mooi vond en voor het einde floot en zo de wedstrijd eindigde in een puntendeling.

Onze trots als begeleiding is zo enorm groot op wat jullie met alle personele problemen waarin er zelfs een veldspeler als keeper moest worden opgesteld er met zoveel PASSIE/STRIJD EN BELEVING werd gespeeld.
Deze gelijke stand van 2-2 voelde dan ook als een overwinning tegen een team dat zelfs met spelers op divisie niveau onze geel/zwarte niet over de knie kregen.

Mannen wat zijn wij TROTS op jullie.

Voor nu wensen we iedereen een fijn weekend verder en zien jullie graag dinsdag weer voor de voorbereiding op onze volgende tegenstander.

Sportieve groet,
Begeleiding 14-1