Columbia JO8-1 vs Fc Zutphen JO8-2 / 14-10
Het was even spannend avond voor de belangrijke wedstrijd dag. “Gaan we voetballen morgen of wordt het waterpolo?”. Maar de volgende ochtend was het fantastisch voetbalweer. We vonden het wel een beetje spannend want de FC uit Zutphen was de vorige keer erg goed. Maar nu speelden we thuis, wederom met onze loyale en enthousiaste fans en we hadden goed getraind. In verband met de vakantie konden de trainer en onze linkervleugel kracht er niet bij aanwezig zijn. Maar gelukkig kregen we hulp van een ervaren trainer/coach die voor deze wedstrijd speciaal was gecontracteerd.
Warming-up
Meteen in de warming-up werden onze kanjers aan het werk gezet. Het was mooi weer maar wel koud, dus eerst de spieren even opwarmen. Daarna de rondootjes. Jasjes uit, de opstelling nog even doorlopen en dan knallen.
Let’s go
De eerste 10 minuten begonnen we fantastisch, de mannen speelden over en vonden elkaar en bam schiet onze hardwerkende middenvelder de bal in de touwen. 1-0 dat belooft wat… Maar al snel maakte de tegenstander gelijk. Onze doelpogingen werden vakkundig door de keeper van de FC verijdeld, we kwamen niet tot scoren en de mannen uit Zutphen werden nog gretiger op de bal. Daar waren we kennelijk van onder de indruk en onze ingehuurde coach, die ook de spelbegeleider was, moest nog 5x de bal op de middenstip laten leggen door de mannen van zwart/geel. Met 1-6 gingen we de eerste grote pauze in. We deden het niet heel slecht maar verloren te vaak de bal en waren minder gretig dan de tegenstander. Vervolgens startte de volgende 10 minuten maar al snel bleek dat ook onze rechterflank door ziekte verzwakt was, we konden geen vuist maken en over de linkerkant werden er 5 goals achter elkaar gemaakt….1-11. Ondanks de stand probeerden de mannen elkaar te vinden. Er werd zelfs meerdere malen succesvol gekaatst en daarmee de tegenstander gepasseerd. Tot zelfs een fantastische doelpoging van onze linkspoot… het publiek stond op de banken, de handen in de lucht, en…en…en……? Net aan de buitenkant langs de paal… jemig wat een mooie aanval.
In de pauze van de laatste 10 minuten met elkaar afgesproken dat het 0-0 staat en deze 10 minuten zijn van ons. Wij willen de bal en wij gaan scoren. Dat lukte eerste niet. 1-12, maar toen bleek dat het gesprek in de pauze toch z’n effect had. Via een mooie voorzet van onze spits kwam de bal bij de keeper van de 1e helft terecht en die knalde hem mooi in de touwen. Dat was 1-1, 2-12 in de totaal stand. Toch veerde de tegenstander weer op en sloot de wedstrijd af met 2-13. Mannen, ondanks de uitslag hebben wij mooie acties, terugspelen, opbouwen, elkaar opzoeken en de bal gunnen gezien. We trainen lekker door en gaan ons verder verstevigen zowel in gretigheid als in schakelen.
Op naar de volgende fase!